Het bleef tijdens de Belgische afscheiding niet bij een legerkamp dat alleen in de zomermaanden voor training en oefening was bevolkt. De troepen van Willem I moesten gedurende het hele jaar ondergebracht worden. Zo nam bijna elk huishouden in de dorpen van de gemeente Gilze en Rijen in de jaren 1830-1839 militairen in huis.

De bevolking voorzag hen van onderdak en voedsel en de soldaten maakten vaak langere tijd deel uit van het gezin. De legerleiding koos vooral het grotere moederdorp Gilze voortdurend uit voor kantonnement (inkwartiering) van troepen. Waakzaamheid was juist daar geboden omdat alleen een uitgestrekte hei het dorp van vijandelijk gebied scheidde. Er werden vanuit Gilze voorposten ingericht en soldaten liepen er  voortdurend wacht om aanvallen vanuit Belgische grensdorpen te voorkomen.